კანაფის ფერმერების ცხოვრება თალიბანის აღზევების შემდეგ

ავღანეთი მსოფლიოში ჰაშიშისა და კანაფის ერთ-ერთი უმსხვილესი ექსპორტიორია. ქვეყნის ახალი ხელისუფლება პირობას დებს, რომ დაასრულებს ნარკოტიკების უკანონო ვაჭრობას, მაგრამ, როგორც ბევრმა იცის, სწორედ ნარკოკონტროლიდან მიღებული შემოსავალი დაეხმარა თალიბებს დიდი ხნის განმავლობაში წინააღმდეგობა გაეწიათ აშშ-ს არმიის თავდასხმაზე და შემდეგ გაემართათ წარმატებული აჯანყება, წინა ხელისუფლების დამხობა. ბევრს ეჭვი ეპარებოდა თალიბანის გულწრფელობაში და ცოტას სჯეროდა, რომ ისინი ნებაყოფლობით დათმობდნენ იმ უზარმაზარ კაპიტალს, რომელიც მათ ამ თევზჭერას მოაქვს. ამ აზრს ადასტურებენ ჩვეულებრივი კანაფის ფერმერები. ერთ-ერთი მათგანია ღულამ ალი, სამი ჰექტარი კანაფის მფლობელი. ღულამ ალის პლანტაცია მდებარეობს მთავარი გზის გასწვრივ, პანჯავაის რაიონში, სადაც ყველა გამვლელს შეუძლია დაინახოს ადვილად ცნობადი მუქი მწვანე ბუჩქები დამახასიათებელი მძაფრი სუნით.”

ობობის ტკიპები კანაფზე

 ჩემი ოჯახი გაცილებით მეტ სარგებელს იღებს ამ მცენარისგან, ვიდრე სხვა კულტურებიდან, ბოსტნეულიდან ან ხილისგან. მე შემეძლო სხვა მცენარეების გაშენება, მაგრამ, მაგალითად, ყაყაჩო მოითხოვს ბევრად მეტ ინვესტიციას, სასუქებს და პესტიციდებს ყვავილების დაავადებებისგან დასაცავად”. ღულამ ალი ავღანეთში კანაფის მცირე ფერმის მფლობელია, წინა ხელისუფლება ძალიან კორუმპირებული იყო. კანაფის ფერმერებს უნდა გადაეხადათ ორმაგი არაოფიციალური გადასახადი მათ პროდუქტზე – ერთი ადგილობრივი ხელისუფლებისთვის და ერთი თალიბებისთვის. შეუძლებელი იყო არ გადაეხადათ, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში ერთ-ერთი მხარე მოსავალს მთლიანად გაანადგურებდა. როგორც წესი, გადასახადი არის დაახლოებით 3000 პაკისტანური რუპია (დაახლოებით $17) თითო კილოგრამზე, როდესაც იგივე კილოგრამი იყიდება 10000-12000 რუპიად (დაახლოებით $60).

ალიების ოჯახი ადრე სიმინდის მინდვრებს ფლობდა, მაგრამ 2000 წელს მათ საქმიანობა კანაფის მოყვანაზე გადააკეთეს და დღესაც აგრძელებენ მის მოშენებას. ფერმერის 20 კაციანი ოჯახი პატარა აგურის სახლში ცხოვრობს და მოსავლის დაკარგვა მათ შიმშილითა და დიდი პრობლემებით ემუქრება. ამ ოჯახის შვილები საკმაოდ კარგად ცხოვრობენ, რა თქმა უნდა, ავღანეთის სოფლის მოსახლეობის სტანდარტებით და ყველა სკოლაში დადის. რთველის დროს მთელი ოჯახი მინდორში გადის და მათ შეუძლიათ  მუშების დაქირავებაც კი, რათა დრო ჰქონდეთ ძვირფასი მოსავლის შესაგროვებლად. ამის შემდეგ ალი დამოუკიდებლად ამუშავებს კანაფს ჰაშიშის მოსაპოვებლად, რომელიც შემდეგ გასაყიდად იგზავნება.  მიუხედავად იმისა, რომ ახალი მთავრობა ნარკოტიკებთან ბრძოლას ოფიციალურად უჭერს მხარს, ფერმერები ოპტიმისტურად არიან განწყობილნი. „ისინი პირდაპირ ქუჩის გადაღმა არიან. მაგრამ მათ ჩვენგან არაფერი უნდათ და არ გვიშლის ხელს ჩვენი საქმიანობის გაგრძელებაში“. ფერმერი ალი თალიბების შესახებ- ფერმერის თქმით, თალიბების მოსვლასთან ერთად ორმაგი გადასახადები მაინც შეწყდა და ახლა მათ გაცილებით ნაკლების გადახდა უწევთ. 

3 thoughts on “კანაფის ფერმერების ცხოვრება თალიბანის აღზევების შემდეგ”

  1. კაი რაა. ისინი რომ არ იყვნენ, ვინ მოამარაგებდა ქალაქებს მოსაწევით? ნორმალური პლანი ძაან მაგარია.

  2. მთელი ცხოვრება ფულს აკეთებენ ბალახისა და ოპიუმის გაყიდვით. მაგარი ბიჭია, ემზადება ზრდასრული ცხოვრებისთვის!

  3. ადრე ერთი გზით იხდიდნენ, ახლა სხვა გზით იხდიან. ჩვეულებრივი ადამიანის ცხოვრება ამით საერთოდ არ შეიცვლება. როგორც ადრე ქოხში ცხოვრობდა და ჭუჭყს თხრიდა,ისე გააგრძელებს სიცოცხლის ბოლომდე.

დატოვეთ კომენტარი

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *